Ekmeğin Kabuğundaki Fedakarlık

Bazen, kendi sevdiğimiz şeylerden karşımızda hayran olduğumuz kimselerin hatırına vazgeçeriz. Bu vazgeçtiklerimiz, öylesine benimsenir ki artık onun bize de ait olacağı, bizimde sevebileceğimiz hiç bir zaman akıllara gelmez. Bu, bazen yıllarca süren bir alışkanlığa döner. Sevdiğiniz kişinin hatırına, kendi sevdiğiniz şeyden vazgeçerken bile o kişi onu sevmediğiniz için vazgeçtiğinizi düşünür:
İşte, bu düşünceye uygun bir kısa öykü ile ne demek istediğimizi anlayacağınızı ümit ediyoruz.
Yılların birlikteliği aşkın yanı sıra alışkınlıkları da artık ortak bir hal alan bir yastıkta uzun, upuzun yıllar geçirmiş bir çift yine bir sabah sofraya oturmuş. O sabah onlar için farklı bir anlam kazanıyormuş. Evliliklerinin yıl dönümüydü ancak artık sayılarını unutmuş gibiydiler. Önemli olan o günü kutlamaktı onlar için..
Kahvaltı masasındaki yerlerini alırken başbaşa kalmanın , bu güzel kutlama gününde bekledikleri kimsenin de yanlarında olmayışı kendilerini üzse de belli etmemeye çalışıyorlardı. Yaşlı adam içerisinde bir kaç gül tomurcuğu olan saksıyı pencerenin kenarından alarak sofranın ortasına koydu. Titreyen elleriyle düzeltti.
"Nice yıllara karıcığım" dedi. "Seninle birlikte yaşlandığım için çok mutluyum. Sana sürpriz yapmak istedim ama , halimi biliyorsun", dedi sesinin tüm titremesine, kelimelerin boğazında düğümlenmesine aldırmadan.
Yaşlı kadın incelmiş bileklere sahip kolunu şefkatle adama uzattı.
"Biliyorum" dedi. "Üzülme.. "
Sonra elini ekmek sepetine uzattı. "Hadi, kahvaltını yap" dedi.
İçinden "Elli yıl boyunca hep kocamı düşündüm ve ekmeğin güzel kabuklu kısmını ona verdim. Bu tadı bir kez de ben tadayım” diye geçirdi.
Ekmeği aldı. Parçaladı. İçini çıkartarak kocasına uzattı. Kabuğunu kendi önüne koydu. Belki de kocası bu duruma üzülecekti. Çünkü, o ekmeğin kabuk kısmını seviyordu. Bu kez ekmeğin içini yediği için kendisine küsebilir, kızabilir, bu güzel günü berbat edebilirdi. Ama bunu yapmayı uzun zamandır istiyordu.
Bu sabah bunu yapmıştı. Yıllarca yemediği ekmeğin kabuğunu kendine ayırmıştı.
Korka korka gözlerini kaldırdı.
Kocasına baktı.
Onun ,kendisine ne kadar kızacağını merak ediyordu.
O da ne ? Yaşlı adam gülümsüyor. Gözleri sevinçten parlıyordu. 
Karısına sevgiyle baktı. Ellerini uzatarak, karısının elini tuttu.
"Çok teşekkür ederim. Çok teşekkür ederim" dedi.
Kadın şaşırmıştı. Bu tepkiyi beklemiyordu. 
Adam biraz doğruldu. Karısının ellerini tutarak,kendine çekti ve öptü.
"Biliyor musun, Sevgilim, bana günün en büyük mutluluğunu verdin. Ben ekmeğin içini severdim ama sen daha çok seviyorsun diye, onca yıl ben yiyememiştim. Çok teşekkür ederim. bana ekmeğin içini verdiğin için...."

Derleme @erolkaranet -11.07.2022