Merkez Efendi Türbesi
Merkez Efendi, 1463 yılında Denizli’de doğmuştur. Asıl adı Musa Muslihiddin olan Merkez Efendi, ilköğrenimini Manisa'da tamamlamış, daha sonra İstanbul’a gelerek Hızır Velüyiddin Efendi ve Mevlana Ahmed Paşa’dan dersler almıştır. Müderrislik için Bursa, Karaman ve Amasya’ya gitmiş ve bu dönemde “Halveti Tarikatı” icazetini almıştır. Sonrasında İstanbul’a döndüğünde Etyemez Tekkesi’ne devam eden Merkez Efendi, “Sümbül Efendi” lakaplı Şeyh Yusuf Sinaneddin Efendi’nin öğrencisi olmuş, döneminin ileri gelen sûfîlerinden ve hekimlerinden olmuştur. Kanuni Sultan Süleyman’ın annesi Ayşe Hafsa Hatun’un hastalığını iyileştirmek için hazırladığı mesir macunu Merkez Efendi'nin buluşudur. 1551 yılında vefat eden Merkez Efendi için, eşi Şah Sultan, Mimar Sinan’a bir türbe yaptırmıştır. Türbe 1837’de Sultan II. Mahmud tarafından yeniden inşa edilmiştir. Merkez Efendi Türbesi, cami, türbe, çilehane, şadırvan, mutfak, derviş hücreleri, hünkâr köşkü ve hamamdan oluşan bir külliye içinde yer almaktayken, bu yapıların bazıları günümüze kadar gelememiştir.
Merkez Efendi Tomb
Merkez Efendi was born in 1463 in Denizli. Merkez Efendi, whose real name was Musa Muslihiddin, went to primary school in Manisa and came to Istanbul afterwards; he took lessons from Hızır Velüyiddin Efendi and Mevlana Ahmed Pasha in Istanbul. He went to Bursa, Karaman and Amasya to become ateacher. In this period, he received permission certificate from “Khalwati Order” to guide people. When he returned to Istanbul, he continued his education in Etyemez Tekke and became a student of Sheikh Yusuf Sinaneddin Efendi, nicknamed “Sümbül Efendi”. Merkez Efendi became one of the notable sufis and doctors of his period. The mesir paste, which Merkez Efendi prepared to heal the disease of Ayşe Hafsa, the mother of Sultan Süleyman the Magnificent, is the invention of Merkez Efendi. Şah Sultan, his wife, had a tomb built by the Architect Sinan for her husband when he died in 1551. The tomb was rebuilt in 1837 by Sultan Mahmud II. Merkez Efendi Tomb was located within a complex consisting of a mosque, tomb, ordeal cell, fountain, kitchen, dervish rooms, sultan’s room, and public bath but some of these buildings could not survive to the present day.
