Taş
Merhametsiz kalpleri sana benzettiler
Sana dilsiz, ruhsuz dediler
Halbuki senindir değirmendeki beste
Seninle biçim verir ruhuna heykeltıraş
Sana sürülür yüz, sana vurulur baş
Milyonca insanın, milyonca yıl taptığı taş
Sensin mehtabı süsleyen, surlarla sütunlarla
Çeşmeler, kemerler senden yapılır
Senden yapılır Allah’a giden merdivenler
Namaz vakti Müslümanlara senden haykırılır
Sevmediği kulları Allah taş edermiş
Görmedim, ama inanırım
Hatta bir gün gelecek
Gökten de yağacaksın sanırım
Taşlardır bekâ, taşlardır ebediyet
Taştan başka tarihe ne bırakır medeniyet
İnsanoğlu taş olur baş yarar
Taşı üst üste kor, yapar
Bir yandan durmadan yıkar
Ve bir gün yatırılır boylu boyunca
Şehrin musalla taşına
Yine bir taş dikilir başına
İşte bu taştır insanoğlundan bâki
Üstünde bir tarih, bir Fatiha bir Hüve’l-bâki
Yukarıdaki şiiri 1982/1983 yılında askerlik yaptığım Kars Akyaka'da 1962/1 tertip duygusal, içine kapanık bir arkadaşımın verdiği şiirdi. Şiiri o mu yazdı yoksa başkasından mı aldı bilemem ama kendisinin yazdığını söylemişti.
@erolkaranet - 29
