Bir zamanlar, çok iyi niyetlerle, "Nişanlılık döneminde günaha girmeyelim" diye başlayan dinî nikâh kıydırma âdeti, giderek bir sürü suistimallere kapı açtı.
Artık öylesine istismar ediliyor ki, "Sakın resmî nikâhtan önce dinî nikâh kıydırmayın" der hâle geldik.
Dini değerlere önem veren bir millet olduğumuzdan, evlenecek eşler birbirlerini beğendikten sonra, birçok yörelerde hemen dinî nikâh meselesi devreye giriyor.
Bu durumu tavsiye edenler olduğu gibi, karşı çıkanlar daha fazladır. Tavsiye edenler gerekçe olarak, mahremlik durumunun ortadan kalkmasını ve eşlerin serbest hareket edebilmelerini neden olarak gösteriyorlar. Dinî yönden bu durumun doğruluğu gerekçe olmakla beraber, uygulamada sakıncalı yönleri daha fazla öne çıkıyor.
Baştan beri anlatmaya çalıştığımız gibi nişanlılık dönemi bir evlenme akdi değildir. Eşlerin birbirlerini her yönüyle tanıyıp uyum sağlayabilmeleri için bir geçiş dönemidir. Bu dönem içerisinde eşler arasındaki namahremliği ortadan kaldırmak için önceden dinî nikâh kıyıp eşleri karı-koca yaptığınızda, alınacak bütün tedbirlerin önünü peşinen kesmiş olursunuz.
Bu durumda eşler, “nasıl olsa nikâhımız kıyıldı, biz karı-koca olduk, birbirimizin ortak yönlerini neden araştıralım?” demezler mi? İnsanların hayatlarında önemli bir yeri olan “cinsel hayatın özlemi” değerini yitirmez mi?
Herhangi bir anlaşamamazlık durumunda, nişanın bozulması söz konusu olduğunda, başta kadın olmak üzere iki taraf da mağdur olmaz mı? Özel durumlar dışında, evlilik öncesi dinî nikâhın kıyılmasını “hiç mi hiç” tavsiye etmiyoruz.
