Nemrut'un Gölgesinde Abdest Parası İstemek

Gap Turumuzun duraklarından biri de Nemrut Dağına tırmanmak ve oradan gün batımını izlemekte vardı.

Gap Turumuz 23 Temmuz 2020 de Adıyaman şehrinde devam ederken gezeceğim yerler arasında bulunan Nemrut Dağı'da yıllardır hayallerimizde olan ve bir çok görselde gördüğümüz, merak ettiğimiz devasa heykel ve heykel başlarının görülmesi açısından heyecanla beklediğimiz yerlerden biri idi. Bu arada rehberimizin buradan güneş batımının harika olduğunu söylemesi de merakımızı artırmış idi.

Daha önce tura başlarken 50 TL ekstra verdiğimiz yolculuğumuz başlamış oldu. Bunun için Kahta üzerinden geldiğimiz yerde bizi bekleyen minibüslere bindik. Buradan bindiğimiz minibüslerden daha önce de anlattığım Karakuş Tümülüsü’nü geçtikten yaklaşık 10 km sonra Sincik- Kocahisar yol ayrımında bulunan Cendere Köprüsü başında indik. Cendere köprüsünü geçtikten sonra yolun bir tarafında bulunan derme çatma çay bahçesi vari yerde yine bizi Nemruta götürecek olan az önce indiğimiz minibüsleri beklemeye başladık.
Neden indik neden bindik sorusunun cevabı bu minibüslerin Cendere köprüsünden geçememesi imiş. Yani köprü araç trafiğine kapalı olduğu için bu araçlar yeni açılan köprüyü kullanarak diğer tarafa geleceklermiş.
Burada, inmeden köprünün diğer tarafına bizi neden götürmediler sorusuna cevap olabilecek iki bilgiyi aktarmak istiyorum. Bunlardan biri köprüyü yaya gezerek, tanımamız ve köprü manzarasını yakınen görmek ikincisi ise ısrarla "burada tuvalet ihtiyacınızı görün, çay ya da meşrubat için, su alın, yukarıda tuvalet yok, su yok" ısrarları altında sizi derme çatma salaş haldeki yerde alışveriş ettirme tutkusu. Kaldı ki, normalde kişi başı 15 TL verilerek bilinen bu minibüslerin sahipleri buraya da ortakmış.
Neyse,namaz kılmak için mescid denilen ancak mescide benzemeyen yerde namazını kılmak isteyenler oldu. O anda tur firma sahibi yukarıda da bir tesis olduğunu ve orada da namaz kılınacak mescit olduğunu, hatta dağa çıkamayacak olanların o tesiste bekleyebileceklerini söyleyince biz de orayı tercih ettik.
Yaklaşık yarım saat durduğumuz bu yerden minibüslere binerek dağa çıkmak üzere yola çıktık. Gün ışığında başlayan yolculuğumuz yarım saat sonra dağın yakınında yapılmış bir sosyal tesisin önünde bitti.
Örenyerine ortalama 2 kilometrelik mesafede bulunan ve 2017 yılında yapımı tamamlanan 4 bin metrekarelik yeni karşılama merkezinde toplandık.

Kültür ve Turizm Bakanlığı tarafından yapılan bu karşılama merkezi ziyaretçilerin her türlü ihtiyaçlarını giderebileceği bir mekan Burada yemek ihtiyacından dinlenme ihtiyacına ve alışveriş imkanına kavuşabiliyorsunuz. Yaklaşık olarak 2 bin 500 kapalı alan ve 1 bin 500 seyir terası, cafe, alışveriş için dükkan, WC ile birlikte toplam 4 bin metre karelik bir alan olduğunu öğreniyoruz. Tuvaletin 1 TL olduğu tesiste su altın kadar kıymetli. Çünkü sular buraya tankerlerle çıkıyormuş. Yıllar önce katır sırtında getirilen su tankerlerle gelmeye başlamış. Burada küçük pet şişe su 23 TL o yüzden isterseniz yanınızda mutlaka su bulundurun.

Tesis gerçekten güzel yapılmıştı. İçeriye girdik. İkindi Namazımızı kıldık ve normalde 5 TL olan bizim daha önce ödemesini yaptığımızdan bizi bekleyen dağın zirvesine götürecek olan minibüslere bindik. Daha önce eşeklerle çıkılan günümüzde minibüslerle gidilebilinilen yaklaşık 5 dakika sürmeyen bir yolculuk sonrası dağın zirvesine geldik.

Heykellere ulaşmak için yaklaşık 30 dakikalık çok da zorlayıcı olmayan bir tırmanış gerekiyor. Patikanin büyük bölümü merdivenden oluşuyor. Bu zorlu bir yürüyüş yolu olup, yeni yapılmış. Bu da yürüme yolunu kolaylaştırmış. Bu yolu aşabilenler MÖ 2000 de Komagene Uygarlığı tarafından yapılan dev tanrı başlarıyla karşılaşma iimkanı buluyor.
Yüksek bir dağın tepesinde bütün ovaya hakim bir yerde muhteşem heykeller var.

5 heykel, Ortadaki Zeus, diğerleri Apollon, Herakles, Kommagene Tykhe ve Antiochos'un heykel başlarını görüyorsunuz Dağın diğer tarafında da bu 5 heykel var. Güneşin batışı
muhteşem diyorlar ama bana pek ilginç gelmedi.

İstanbul Boğazına gelirseniz ya da Marmara'da denize doğru batan güneş ondan daha güzel. İnsanların güneşin batışına yakın buraya akın etmesini de anlamış değilim. Bir kaç dakika sürecek ve fazla bir özelliği olmayan güneşin batışı neden bu kadar ilgi çekici anlaşılır gibi değil.
Küçücük hatta kucak çocuklarıyla, henüz doğum yapmamış kadınların buraya çıkma heyecanı şaşırtmadı değil.

Neyse grupla birlikte gün batımını izledikten sonra yine aşağıda bekleyen minibüslerle 3-4 dakika sonra tesise geri döndük. Diğerlerini geri gelmesini beklediğimiz tesiste akşam namazını kılmak için abdest alam yeri aradım. Yokmuş. Koca tesiste ABDEST ALMA YERİ YOKMUŞ. Tuvaletin olduğu yerden almak istediğimiz abdest için 1 TL istendi. Tuvaleti kullanmayacağımızı sadece abdest almak istediğimi söylediğimizde ücretsiz giremezsiniz ısrarında bulunuldu.
Bu kadar ziyaret edilen bir yere teleferik gibi alternatif ulaşım yapılabilir. Ayrıca seyir terası çok pis, tuvaletleri yetersiz. Yetersizlikten zaman zaman erkekler tuvaletini de kadınlar kullanmak zorunda kalıyor. Tuvalete para almayı biliyorlar ama hizmet yeterli hizmeti vermiyorlar. Yerli ve yabancı turistlerin uğrak yeri olan Adıyaman'daki Nemrut Dağı'ndaki devlete ait tesislerde su olmamasından dolayı işletmecilerde turizmciler de turistlerde ciddi sıkıntı yaşıyor.
"Buraya sular ne zorluklarla çıkıyor, biliyormusun", dedi görevli. Müslüman ülkesinde turistik bir tesiste abdesthane yapılmaması çirkin olduğu kadar, abdest alacaklardan para istenmesi çirkinliğin dik alası idi. Tuvalete o ücreti ödemekse 2 TL vererek aldığım pet şişe su ile dışarı çıkarak dağ manzarasını izleye izleye açık havada abdest alıp mescide geçerek namazımı kıldım.
Grup bir araya gelmiş, geldiğimiz minibüslere binerek zifiri karanlık bir yol içerisinde tur otobüsümüzün bulunduğu yere geldik. Buradan sonraki yolculuğumuz Gaziantep idi.
Merak edenler.. Nemruta çıkmamak kayıp mıdır. Kesinlikle değil. O fotoğraflardan başka hiç bir şey yok. Fotoğraflara bakmakla orada bizzat olmak arasında fark yok. Değer mi değmez.