Bir mümini küfre düşüren sözler üçe ayrılır. Bunlar:
1. İstihza; dinin esaslarından birini alaya almak.
2. İstihfâf; inanılması gereken ve zarurat-ı diniyye denilen prensipleri küçümsemek, hafife almak.
3. Bir islâmî hükmü açıkça inkâr etmek veya dince mukaddes olan şeylere küfretmektir.
Allahu Teâlâ'nın zatî, sıfatları, fiilleri, isimleri, emirleri, yasakları hakkında şaka yollu da olsa alay ederek konuşmak, bunları küçümseyici sözler söylemek ve Allah'a (cc) sövmek kişiyi dinden çıkarır. (Fetâva-yı Hindiyye)
Ayette şöyle buyurulmuştur: “And olsun ki onlara (niçin alay ettiklerini) sorsan, elbette: “Biz ancak (lâfa) dalıp şakalaşıyorduk” derler. De ki: “Allah ile, O’nun âyetleriyle ve O’nun peygamberiyle mi alay ediyordunuz?” (Tevbe, 65)
Şaka olarak dahi olsa yukarıda belirtilmiş olan üç hale düşen insanın küfre gireceği ayet ile sabittir. Fakat elbette içinden kötü bir niyet geçirilerek söylenen “inşallahla olmaz” sözü ile, kötü bir niyet olmaksızın bir anlık dalgınlıkla bu tarz hatalı sözler söylemek elbette aynı değildir.
İstemeden ve hata ile insanı küfre götüren sözleri sarf eden kimsenin mürted sayılmayacağına dair şöyle bir hadis nakledilmiştir:
"Allah, ümmetimden hata, unutma ve zorlanma ile yaptığı şeylerden sorumluluğu kaldırdı." (İbn Mâce)
Sual: İnşallah denince, (İnşallahla, maşallahla olmaz bu iş) demek küfür müdür?
CEVAP:
İnşallah, (Allah izin verirse) demektir. Allah izin verse de olmaz demek, Allahü teâlânın kudretine inanmamak olur.
Maşallah da, beğenilen şeyler görüldüğünde, (Bu, Allahü teâlânın dilediği ve ihsan ettiği şeydir. Allah korusun, Allah nazardan saklasın) anlamına gelen, mübarek bir sözdür.
Bu kelimelerle alay maksadı ile öyle söylemek küfür olur.
