Şöhret için haccetmek.
Hacca gidip gelince, teraziyi ve metreyi eline almayacağını söylemek.
Hacıların ardından su dökmek.
Tavafta dünyalık şeyler konuşmak.
Zemzem kuyusunda dilek tutmak, çaput veya bez bağlamak.
Sünnet olmadığı halde, bazı yerlerin ziyaretine özellikle önem vermek.
İhram adabına riayet etmemek, avret yerlerini örtmeye özen göstermemek.
Ka'be'nin örtüsünden kumaş kesip ondan şifa ummak.
Makam-ı İbrahim'deki fanusun camlarını öpmek.
Mescid-i Nebevi'ye girerken ellerini göğsünde bağlayarak girmek.
Peygamberin (s.a.v.) kabrinin etrafını tavaf etmek, pencere ve parmaklıklarını öpmek, kabre yönelip elleri bağlayıp gözleri yumarak tefekküre dalmak.
Mescid-i Nebevi'deki Mihraba el sürmek.
Rasulullah'ın (s.a.v.) kabrine mektup yazıp atmak.
Allah'ın Rasulü'nü (s.a.v.), kendisine, şefaatçı kılmasını dilemek yerine, Rasule; "Bana şefaat et ya Rasulullah" demek.
Mescid-i Nebevi'den arka arkaya yürüyerek çıkmak.
Teberrük için Medine'nin taşı veya toprağından almak.
Mescid-i Nebevi'de -özellikle arap- kadınların yaptığı gibi ağzından "Zeğarid" denen garip uğultular ve sesler çıkarmak.
Kabri şerifin karşısına geçip Rasul'ün (s.a.v.) kabrindeki halini keşfetmek için murakabeye dalmak.
Mescid-i Haram ve Mescid-i Nebevi'inin herhangi bir yerini kendisinin namaz kılacağı yer olarak tahsis etmek.
Müslümanların gıybetini yapmak, ırklar arasında üstünlük taslamak. Diğer Müslümanları hakir ve hor görmek.
Mescid-i Haram, Mescid-i Nebevi, Kuba ve Kıbleteyn Mescidi ile Mescid-i Aksa dışındaki mescidleri, özellikle ziyaret etmek için gayret etmek.
Hacca gitmeden mutlaka bazı zatların kabirlerinin ziyaret edilmesi gerektiğine inanmak. Bunu yapmadığında haccına zarar gelecek zannetmek.
Harem'deki mermerlere sürülen kokuları alıp üzerine sürmek.
Ka'be'yi Hatim'in içinden tavaf etmek. Böyle yapanın tavafı batıl olur.
Arafat hududu dışında vakfe yapmak. Böyleleri eğer unutarak Müzdelife'ye gitmiş ve geri dönüp vakfe yapmamışlarsa hacları fasid olur.
Müzdelife'de vakfe ve gecelemeyi terk etmek. Malik ve Şafii'ye göre böyle kimseye kurban gerekir. İbn Huzeyme ve alimlerden bazılarına göre haccı batıl olur.
Meş'ari Haram'da vakfe yapmamak.
Kurbanın ilk günü Mekke'ye gidip orada gecelemek. İmam Malik:'e göre bunu yapana ceza kurbanı gerekir.
Mescid-i Nebevi'de her ırkın kendisine bir yeri tahsis etmesi.
İmamın arkasında (özellikle Ramazan'da) vitir namazını kıldıktan sonra, vitir namazını kaza etmek.
Mescidlerde cemaat olabilecek insanlar varken, namazları ayrı ayrı veya birkaç cemaat halinde kılmak.
Halkalar halinde Arafat'ta oturup, hareketli bir şekilde zikir etmek ve burada def çalmak.
Mescid-i Nebevi'nin ek kısımlarında namaz kılmaktan kaçınmak. Halbuki Mescidin tüm ekleri mescid sayılır.
Tavaf'da Sa'y'de, Arafat ve Mescid-i Nebevi'de dahi parmağından altın yüzüğü çıkarmamak.
Mescid-i Nebevi'de insanların omuzlarına ellerine basa basa ön saflara geçmeye çalışmak.
Namaz kılanların önlerinden geçmek.
Yedi Mescidleri ziyareti gerekli görmek ve o mescidlerde namaz kılmaya özen göstermek. Halbuki bunun yerine Mescid-i Nebevi'de namaz kılmak daha hayırlıdır.
Medine'de 40 rekat namaz kılmanın sünnet olduğuna inanmak.
Halbuki Allah Rasulu böyle bir şeyi emretmemiştir. İmam Ahmed b. Hanbel'in Müsnedinde Abdurrahman İbn Ebu'r-Rical ve Nebiyt yoluyla gelen ve Mescid-i Nebevi'de kırk vakit namaz kılan için cehennem ateşinden beraat verileceğini söyleyen hadis sahih değil, zayıftır. (Bkz. Müsned; c.3/155)
Fakat Enes'ten (r.a.) bundan daha sahih olan bir hadis rivayet edilir. Tirmizi, bu hadisi, Habib İbn Ebi Sabit'ten ve o da Enes'ten: "Kim kırk gün bir cemaatte ilk tekbirle beraber namaz kılarsa kendisine iki beraat yazılır; Cehennem ateşinden beraat, nifaktan beraat."
(Kitabü's-Salat: 241)
