Boza onlardan sorulurdu

HACI İBRAHİM VEFA

HACI SADIK VEFA

VEFA bozasını ünlendiren içeceğin kurucuları
Hacı İbrahim Vefa ve hacı Sadık Vefa
Vefa Boza’nın kurucuları Hacı Sadık ve Hacı İbrahim Kardeşler, 1800’lü yıllarda Yugoslavya’nın Prizren köyünden İstanbul’a göç etmişlerdir.

Karadağ sınırındaki Prizren Kasabası'nda yaşayan Arnavut genci Sadık, 93 Harbi diye bilinen Osmanlı-Rus savaşının ardından, 1876 yılında Rumeli'den yaşanan yoğun göç sırasında İstanbul'a geldi.

O yıllarda 200'e yakın Ermeni, İstanbul'da, ayran kıvamında boza yapıp satıyordu. Sadık Efendi, evinde Arnavutluk usulü, yoğun kıvamlı boza yapıp evinde eşe dosta tattırdı.

Çok beğenilen bozayı, mahalle aralarında güğümle satarak işe başlayan Sadık Efendi, bir süre sonra Vefa'da küçük bir bozacı dükkanı açtı.

Prizren'deki kardeşi İbrahim Efendi'yi de, İstanbul'a getirip, kasaya oturttu. O zamanlar bakterilerin üremesine müsait fıçılarda yapılan ve zamanla ekşiyip kötü kokan bozayı, mermer küplerde saklamaya başladı.

Ünü kısa sürede İstanbul'a yayıldı.

YANGIN İŞLERİ BOZDU

1918 yılında Fatih'i harabeye çeviren yangın, işleri bozdu.

İki kardeş, dükkanı kapatıp, işten çekilmeyi düşünürken, Hacı Sadık Efendi'nin Suriye Cephesi'ndeki savaştan dönen oğlu İsmail Bey, boza imalatının fabrika üretimine dönüşmesine önayak oldu.

Vefa soyadını alan İsmail Bey, 1933 yılında babası Hacı Sadık Efendi'nin ölümünden sonra işin başına geçti. Amcası Hacı İbrahim Bey, 1940 yılında payına düşen hisseyi alıp ortaklıktan ayrılınca, yoluna tek başına devam etti. 1944 yılında Hacı İbrahim Vefa, vefat etti