İnsan olarak zayıf olduğumuzu nedense bir türlü kabul edemiyoruz. Hele ki mal mülk ve makam sahibi olduğumuzda böbürlenerek yürümeler, başköşelerde yer beğenmeler ve ben bilirim havalarıyla dolaşmaktan cürmümüze bakmaksızın vazgeçemiyoruz.
Hele bir de ibadetlerimize başladıysak artık cenneti de garanti etmenin keyfi ile yaşantımızı da sürdürüyoruz.
Bu konuya nereden geldim. Bildiğiniz gibi genellikle hac ve umre yolculuğuna çıkanlar giderken ne kadar heyecanlarına orantılı gurur ve haşmet doluysa gelişlerinde artık kendilerini bir dinin müracaat kaynağı gibi görmeye başlıyor. Gerçi bu zannetme duygusu namazlarını kılan, ibadetlerini ve hatta mümkün olduğunca nafilelerini eda etmeye çalışanların arasında da görülmektedir.
Yazının Devamı İçin Tıklayınız
