Paranın mutluluk getirdiğine inanmaya başlanıldığından beri süregelen bir rahatsızlık oldu evlilik.
Nasıl diye sorulacak olursa cevabı basit. Para=Mutluluk=Evlilik.
Evlenmek istiyorsan ilk önce paran olacak mantığı analarımızın ve babalarımızın aklına girdiğinden beridir, sanki sevgilimle tatile gitmek istiyorum dermişçesine boş gözle bakılan aileler tarafından cız elin yanar havasında olan bir kelime olarak kaldı evlilik. İslami bakış açısından uzaklaşmış olan birçok aile(maalesef ki) kendilerinin İslami bir çizgide olduklarını iddia etmekle beraber evlilik adını duyunca “Eğer okurken evlenirsen sana hakkımı helal etmiyorum.” Diyebilecek kadar gözleri dönmüş bir vaziyetteler. Sanki genç yaşta, okurken evlilik düşünmek bunu ailelerden istemek harama bulaşmak, kız arkadaş erkek arkadaş edinmek sevaba girmekmiş gibi (tövbe haşa) bakar hale gelen bir aile toplumu olmaya doğru ilerliyoruz.
Özellikle 18-24 yaş arası yani liseden çıkıp üniversiteye girmiş,okumaya devam veya bitirmiş olan gençler arasında çokça görülen bir durum haline gelmiş durumda bu konu.
Birbirini sevmiş, ki çok doğal bir şey, iki gencin birbiriyle evlenmek için ya sevgili adı verilen kisvenin altında yıllar boyu uzayıp giden bir günah silsilesinin içinde bulunması gerekiyor ki bu hiç tasvip edilecek bir şey değil tam tersine uzak durulması gerekiyor, olup olmayacağı da belli olmayan bir yolu seçmek anlamına geliyor ya da parası, çok zengin olması gerekiyor evlenebilmesi için okurken veya okulunu bitirdikten sonra. Özellikle erkek evlatların başına gelen bu hadise daha kıza gitmeden son buluyor. Çünkü daha kızın babasına gitmeden kendi babasının karşısına çıkabilmesi için parası olması gerekiyor.
Ailelerin bu tutumu gençleri günaha itmekte maalesef ki. Evet evlenemiyoruz diye günaha girmek zorunda değiliz. Peygamber Efendimiz(s.a.v.) bize orucu işaret ediyor bu durumlarda. Sabretmeli zamanını nasibimizi beklemeliyiz, fakat elinde imkan varken bunu yapmıyorsa bunun sorumluluğu ailelerdedir.
Evlenecek kişinin veyahut kişilerin illa ki trilyonlarla oynaması gerekmiyor. Aileler düğün, nikah, nişan, alışverişler derken gençleri yıpratıyorlar fakat eskiden böyle mi idi diye sormakta fayda var. Bir büyüğümüz çıkıp diyecek şimdi eskisiyle şimdinin arasında kocaman fark var diye ama maalesef ki eskiyle şimdi arasında evlilikten beklentilerimizin dışında değişen bir şey yok.
Evlilikte mutluluk, huzur, sevgi, saygı, özelliklede maneviyat aranması gerekirken, başlangıç şartı olarak sunulan para=mutluluk, “kıza nasıl bakacaksın” mantığı mutsuz ailelere huzursuz toplumlara ve boşanmanın bolca artmasına mani olamamıştır, olamazda.
Kapitalist, siyonist , batılı düşüncelerin ülkemiz ve İslam alemi üzerine oynadıkları daha doğrusu batı sentezli İslam’ı bize vurguladıklarından beridir bu böyle gelip gitmekte. İnşaallah değişecektir.
İnternetin, sosyal medyanın, televizyonların yaygınlaşması ve hocalarımızın eskiye nazaran daha güçlü bir şekilde haykırabildiği bu günlerde gençlerin İslam’a ve İslami yaşantıya daha çok yöneldiği bu zamanlarda ailelerimizin maalesef ki eskiden beri gelen batı sentezli düşüncelerin esirinde kalmadığını söylemek zor olmasa gerek. Allah, doğruyu, hakikati bağıran hocalarımızdan razı olsun. İnşaallah gençlere ulaşan bu çağrılar ailelerimize de en yakın zamanda ulaşırlar.
Evet, bu düşünceler ailelerimiz tarafından değişmediği, ve biz gençler olarak değiştirmeye çalışmadığımız sürece bozulmaya yüz tutmuş bir İslam topluluğu olacağız maalesef. Sabredecez, dua edecez, hayırlısını Allah’tan isteyeceğiz. Çünkü istediğimiz hiçbir şey Allah’a ağır gelmez.
Al-i İmran Suresi’nin 139. Ayeti bize bu konuda çok güzel bir yol haritası koyuyor önümüze: “Gevşeklik göstermeyin, üzüntüye kapılmayın. Eğer inanmışsanız, üstün gelecek olan sizsiniz.”
Bu ayeti hayatımızın her noktasında olduğu gibi burada da bir mihenk taşı olarak kabul etmeli ve hayatımıza uygulamalıyız.
Evet, gençler bu yüzyılda evlilik hadisesinde bir imtihandalar ve biiznillah bu imtihanı başarıyla geçeceklerdir.
- Furkan ERDEM Yazdı
Derleme : @erolkaranet - 10.04.2021
