12 Ocak 2018. saat 18:00 suları..
Bir bayan iki erkek elemanlı ambulansla ve beraberimde refakatçim olmak üzere İstanbul Eğitim Araştırma hastanesini geride bırakarak yağmurlu ve soğuk bir İstanbul akşamında yola çıktık.
Cuma günü akşamı olması, mesai saati bitimi ile birlikte yoğunlaşan yollar ve yağan yağmurun olumsuz etkisi ile birlikte sıkışan trafikte bir an önce Bağcılar Eah'ya ulaşmaya çalışıyoruz.
Biriyle hemşehri çıktığımız personelin sıcak ilgisi insanı rahatlatıyor.
Ara sıra öndeki araçlara sağa yanaş, sola yanaş, girme uyarıları yapan şöförün gayreti ve muhabbetle en sonunda hastaneye ulaşıyoruz.
Bu arada gelen bir telefon var ki anjiyo filmim Samatya kalmış alınması gerekiyormuş.Neyse ki çocuklar arkamızda imiş. Onlara ulaşıyoreşim ve geri dönmelerini sağlıyor.
Ambulans giriş yazan yerde park eden araçtan ambulan ekibi indiryor.
Kapıda karşılayan yok tabi. Kimsenin umurunda değil.
O filmlerde gördüğünüz gibi hastane personeli koşmuyor, tabi.
112 ekibi kendi imkanlarıyla danışmaya,güvenliğe önüne gelene soruyor. hastayı nereye götüreceğiz diye kimsinin bilgisi yok.
Yalan yanlış yönlendiriyorlar.
Ekip üçüncü kata çıkıyor. Burası değilmiş. İkinci kat deniliyor. Orası da değil. Sonra bir bayan hizmetliye denk geliyorlar Yoğun bakımın olduğu yeri tarif ediyor.
En alt kata gidiyoruz.
Teslim ediyorlar.
