Ve saatler 20:00'i gösterdiğinde uçak havalandı.
Oysa 19:40' sefere çıkması gereken uçak, biletlerinin verdiği sıkıntı yüzünden biraz gecikmeli kalktı.
Sıkıntı eşlerin yanyana bilet alamayışı, kadınların yanına yabancı erkek, erkeklerin yanına yabancı kadın, eşi olanların farklı yerlere oturtulması.
Bu geçen yıl Diyanet ile yaptığım umre turunda da başımıza geldiğinden şaşırmadım, desem yeridir.
Bir kaç yolcu daha uçağa biner binmez haykırmaya başladı.
"Neden haremlik selamlık değil."
"Neden kadınlar karışık oturdu".
"Kim bunları böyle oturttu" gibi naralar ortalığa yayıldı.
Söyleyen kişiler firma görevlileri değil yolcular idi.
Adamlar olay çıkartmak için kendilerini çok önceden hazırlamış olmalıydılar ki, daha uçağın ilk adımlarında böyle davranmaya başlamışlardı
İleri ki zamanlarda bu kişilerin bu tür çıkışlarına sık sık şahit olacaktım.
Neyse ki THY'nin vefakar, cefakar host ve hostesleri de bu duruma alışık olmalılar ki kısa sürede çözüm bularak herkesi memnun edercesine durumu düzelttiler.
Herkes yerine oturmuş ve uçak harekete geçmişti.
Uçuyoruz.
Cidde'ye gidiyoruz. İnanılacak gibi değil. Rüyalarım gerçek olmuş ve ben bir Ramazan umresi yapmak üzere uçakta idim.
Heyecan, sanki daha önce hiç gitmemiş gibi idi.
Mutluydum,Kısa bir süre gökyüzünü izledim.
Yeryüzünün ışıkları kaybolup, uçak karanlıklara yola devam ederken gözlerime çöken hafif uykuyu bastırmaya çalışıyordum.
Bir müddet sonra umre niyetimizi sorumlunun talimatıyla yerine getirdik.
Yemekler dağıtıldı.
Kaliteli hizmetin adı THY yine ikramlarıyla yolcunun takdirini almıştı.
Uyuyakalmışım.
