14 Şubatta Ben Yokum Yanında

Ey sevgili...

Bu mektubu okuduğun zaman ben sende olmayacağım.
Bir 14 Şubat günü sen sabah mahmurluğunda iken.
Ben benliğimdem sıyrılıp dünyamı değiştirmiş olacağım.
Bugün sana verebileceğim hediye sadece bir çift göz yaşı olacak.
Bunu da vermek istemezdim ya..
Hayat bu işte, elimizden kayıp gitti.
Sen bu mektubu okurken ben.
Bir takım insanların omuzlarında bir müddet yürütülüp
Dönüşü olmayan bir ülkeye gideceğim
Almış olduğum pasaportta dönüş vizesini vermediler
Bana sitem edip bu güzel günde yüreğini küstürdüysem
Ruhunu istemeden yaraladıysam bir tanem..

Bana sitem etme..
Bana küsme..
İstemeden gittim seninle kurduğumuz o dünyadan

Bil ki bana umut olan varlığında nefesim

Son çırpışlarında bile adını heceledim.
Sen gelince anladığım,
Senin gelişinle bildiğim aşkın
Son nefesimde bu satırların varlığı oldu..
En Sevdiğim.
Bak, yarım kalmış kitabın satırlarında sen bıraktım.
Sofrada kalan son lokmada senin izin vardı.

Okuduğum kitapta sen, 

Dinlediğim her şarkıda sen kaldın
Gözlerine bakarken 
Yaşanmışlıklarımız
Beyaza dönen saçlarımda kaldı
Şu anda senden kalan kokunla toprağın üstüme örtülüşü
Senden çok uzaktayken sevincini, üzüntünü hissedişim
Hayat fani, dünya mengene, her bir ruh arayışında...
Sen, beni, günün yalanlarında kirletmeden yaşattın

Son nefeste nefesini hissetmek,
Bir gün bir daha uyanmamak ta varmış.
Sevgililer günün kutlu olsun 
Sevdiceğim

@erolkaranet - 14.02.2021