Bir Gün Bu Nöbette Biter
Bakışlarıma dolar hep senin hayalin
Aşk rüzgarları eser sanırım nöbetimde
Saatim üçü gösterir bir gece nöbetinde
Rüyalarımda sen, karanlıkta yine sensin
Karanlık yıldızlarla göz kırpmaktasın
Elimde G3 tüfeği nöbet tutarım
Ta uzaklarda hep seni anarım
Tepeleri, ovaları, dağları senle dolu sanırım
Rüzgarı, suları, havayı, çiçekleri sen sanırım
Elimi uzatsam saçının tellerine değse de
Ölüm de olsa bu gurbette sen yaşasanda
Bugün de olduğu gibi yarın da seni severim
Nöbetteyim sevgilim hep seni düşünürüm
Ellerimde mektubun hep seninle söyleşirim
Bu askerlik elbet bitecek bir gün sana gelirim
Erol Kara - 12 Mayıs 1983 - Akyaka Hudur Bölüğü - Şahnalar - Kars
