19 Nisan 2015 saat 13:00.. Otel kapısında kendi grubumuz ve grup hocamızla birtlikte kapı önünde bekleyen servise binerek Beytullah'a doğru yola koyulduk.
Yaklaşık 40 dakika süren bir yolculuk sonunda Haremi şerif'in yakınlarına kadar gelen otobüsten indik. İnsanı sımsıcak saran ve kendine has kokusu olan havayı teneffüs ederek yılların verdiği hasreti bir kez daha dindirmek için derin derin nefes aldım.
Yol boyunca gördüğüm yol ve bina inşaat çalışmaları burada, meydanda artık kocaman bir şantiye bölgesinde olduğumuzu hissettirmişti.
Ağzımıza maskemizi takarak ve yol boyu söylediğimiz Lebbeyk tesbihatını burada kesmemiz gerektiği uyarısı ile bırakarak Harem-i şerife doğru usul usul yürümeye başladık.
Her ne kadar 40 dakikalık bir otobüs yolculuğu yaparak gelsekte Hareme girmek için de 10 dakikaya kadar yürüdük. Tabelaları ve insanları takip ederek Tavaf alanını gösteren tabelaları takip ederek alt kat kapılarından birine yöneldik. Burası haremin en alt say yapılan yerine açılan kapısı idi.
Geri döndüm. halıların serili olduğu alanda vakit namazımı kıldım. Selam vermiştim ki gruptan 10-15 kişinin bakınarak geldiklerini gördüm.
Bir kısım kafiledeki arkadaşlarımız henüz Kabe'yi görmemişti. Tavaf alanına doğru yürürken durdurdum. İlk kabeyi göreceklerin gözlerin kapamalarını ya da yere bakarak yürümelerini önerdim.Herkes biliyordur, Kabeyi ilk gördüğünde yapılan dua kabul olur" denir.Bunun için de başınızı kaldırmadan tavaf yapılan yere yürümeniz (onu tam ve bütün olarak görmek için) ve sonra yanınızdaki tamam deyince, başınızı kaldırıp bütün ihtişamıyla Kabeyi Muazzama’yı görmeniz ve dua ve dilekte bulunmanız gerekir. Bu şekilde yapanlarla tavaf alanına girdik. Bir müddet Kabe'yi seyrederek bekledik. Akıl gitmiş, diyecekler tükenmiş ve heyecandan titriyoruz. Şaşkın ve ürkek..
Beytullah'ın etrafı şantiye halinde idi. Çok yer değişmiş,kapılar, yollar yer değiştirmiş.
O an grubun yarısı ve hoca yanımızda yoktu. Kaybolmuşlardı ya da biz kaybetmiştik. Bir süre bakındık sonra arkadaşlarıma benimle kalanlara birlikte umre yapmak isterlerse rehberlik yapabileceğimi söyledim.
Bir kısmı biz biliyoruz derken, ilk kez gelenlerle ilk umremizi ifa ettik. İlk umremizi yaptığımız arkadaşlar umre bitimi otele döndüler. Ben akşam ve yatsı namazını kıldıktan sonra otele döndüm. Akşam yemeğimi yedikten sonra odaya yöneldim. Odaya geldiğimde kapı duvardı. Anahtar için hole gittim. Oda arkadaşıma bakındım. Göremedim. Resepsiyona giderek kapının açılmasını istedim. Anahtar arkadaşında dedi. Bu kez onu bulamadığımı söyledim. Umursamadı. Bunun böyle olmayacağını söyledim. Ve ısrarla ikinci anahtarı istedim. Zar zor ikinci oda anahtarını alarak kata çıktım. Uyudum.
