Kadınları otelde bırakarak Medine'den beri ihramlı olan halimizle otelin önünde toplandık.
Cuma namazı için mescidi harama yürümeye başladık. Telbiye getirdik. “Lebbeyk!” dedik. “Buyur, buyur Allah'ım senin şerikin ve nâzirin yoktur. Hamd de senin, mülk de senindir.” sözleriyle Rabbimizin davetine içten, gönülden icâbet eyledik. Telbiye ihrâmın nişânesi, hacının parolasıydı
Yol 35–40 dakika sürüyor. Grup hocası önde telbiye getirerek yürüdük.
Hiç sapmadan yol boyunca geldik. Mescidi haramın dış duvarlarını görünce heyecan bastı. Meydana geldik. Türk kalesinin yerine yapılan otel inşaatı devam ediyor. Üzülerek onu izledik.
Mekke'de, Kâbe çevresinde uyguladıkları kentleşme modeli içler acısıydı. Güzelim mabed dünyanın en ünlü beş yıldızlı otelleri arasında daracık bir alana sıkışıp kalmış. Öyle ki Kâbe'ye giriş noktalarından biri dahi Intercontinental Oteli'nin altından geçiyordu, bizler de homurdanarak bu yolu kullandık.
İnsanoğlunun gözbebeği olan böylesi bir mekânda konaklama ihtiyaçlarından ziyade "kutsallığın" korunmasının daha önemli olduğunu düşünüyorum.
Mescide girdik. Bir yerlere oturduk. İşte Kâbe...Hemen hemen 30 metre ötemde idi. Hoca yerimizden kalkmamamızı istedi. Yerimizi kaybedermişiz.
Sürûr veren, içimine doyulmayan soğuk zemzem depoları, hususî kapları içerisinde kalabalık arasına uygun şekilde yerleştirilmişti.
Namazdan sonra otele döneceğiz. Yatsıdan sonra kadınları alıp umre tavafı yapmak için gelecekmişiz. Öyle söyledi.
Bizde cumadan sonra tavaf yapmak istediğimizi söylediğimizde kabul etmedi. Heyecanlıydık. Arzuluyorduk. “Yok, kadınlarla beraber yaptıracağım” dedi. Hem şimdi say yaparsa daha sonra yapamayacakmış. Onun için sevap değilmiş.
Dört kişi birleştik. Umre tavafı yapmaya karar verdik. Mescid-ül Harâm’a Kâbe-i Muazzama’yı ve orada bulunan Allah dostlarını, onun nazlı kullarını selâmlayarak dahil oldum. Hacerü’l Esved karşısında umre tavafı için hazırlandım. Başımı kaldırıp Beytullah’a baktığımda, her defasında içimi ürperten heybet ve azamet hali, yerini, ziyaretçileri kucaklamaya hazır dost bir veche bırakmıştı. “Bismillah, Allahu Ekber!” diye selâmıma, kalbimin gümbürtüleri cevap verdi. Tefekkür denizinde mânâ derinliklerine kulaç atarak, o mukaddes mekânın derûnî güzelliklerine nüfûz etmeye gayret ettik.
3. şafttan sonra yanımıza Almanya'dan geldiğini söyleyen bozuk Türkçe şiveli Ali adında bir genç bize yardımcı oldu. Allah razı olsun. Nasıl yapmamız gerektiğini bize söyledi. Onunla kalan şaftları yaptık. Tavaftan sonra doya doya zemzem içtik ve tavaf namazımızı kıldık.
Hz. İbrahim makamında kıldığın namazla yaşadıklarını tasdik et.
Sonra safa tepesine getirdi. Akabinde Safa Tepesi’nin en uçtaki taşına kadar çıkıp Merve tepesine doğru, arada Hervele yaparak yürüyoruz. En orta Tramvay şeridini andıran gidiş–gelişli tek şeritli yolda yürüyemeyeler tekerlekli koltuklara konarak hızlı bir şekilde koşturuluyor. Safa ve Merve arasında yapılacak ve adına Say denilen ibadet için ise Şibriyye’ler yerine sakat koltuklarına benzer araçlarla bu işlem icra ediliyor. Safa ile Merve'yi tarif etti.. Nasıl yapmamız gerektiğini anlattı. Dördümüz çok sevindik. Dua ettik: Ona. Ve yanımızdan ayrıldı. Şimdi Safa'dayız.
Dördümüz Safa ve Merve arasında sayımızı yaptık. Hem tavafta hem sayda duaları sesli okudum. Bana eşlik ettiler. Bu görevi tamamladıktan sonra otele dönmek üzere yola çıktık. Tıraş olduk. İhramdan çıktık. Hocanın akşam kadınları götürmesini beklemeden eşlerimizi alıp Kâbe’ye getirdim. Birlikte olduğumuz hacılarla beraber hanımlara umre haccını yapmalarına yardımcı olduk. Onlara tavaf yaptırdıktan sonra saylarını yaptırdım. Tavaf ve saydan sonra safa tepesinde bulunan kayalıklara tırmanıp orada bir miktar oturduktan sonra otele dönmeye karar verdik. Ancak bir süre daha Kâbe yi izlemek istedik.
Hacılarımız gençleşiyor. Hacı adaylarımız açısından sevindirici bir husus da her geçen yıl hacı adayı yaş ortalamasının giderek düşmesi. 15 yıl önceleri 70’lerde olan yaş ortalaması geçtiğimiz yıllarda 65’e, bu yıl ise 58’e düşmüş.
Yaş konusunda en ideal tabloyu ise Endonezya ve Malezyalılar oluşturuyor. Yaş ortalamaları 29–32 arasında değişen bu ülke hacıları, en rahat biçimde ibadetlerini gerçekleştirmelerinin yanı sıra kültür düzeyleri ile de dikkat çekiyor ve imreniliyorlar. Bu ülkenin hacı adaylarını birkaç aylık bir eğitimden geçirdiği ve yalnızca başarılı olanları gönderdiği anlatılıyor.
Otele döndük.
İnsanın mukaddes topraklarda bulunması, Efendimiz’in (sav) ayak izlerinin tozuna bulanması kadar güzel bir duygu olamaz. Savaşların cereyan ettiği, Efendimiz (sav) aleyhinde bin bir entrikanın çevrildiği, ancak yüce Nur’un söndürülmesine muvaffak olunamadığı bir yer olması itibariyle İslam tarihinin büyük bir bölümünün yaşandığı Mekke’de bulunmak, şükrü icap eden bin lütuftur.
16 OCAK
Sabah eşimi alıp Kâbe’ye geldik. Babam ve annem için tavaf yaptım. Bu arada İbrahim as makamını, makamında bulunan ayak izlerini doya doya izledim.
Bir süre daha oturup Kâbe ile bembeyaz giysilerle bezenmiş, ya da ihrâmlı halde tavaf yapan muazzam kalabalığı seyrettim.
17 OCAK
Bugün tavafı hem iyilere hem de kötülerin hidayete ermeleri için yaptım. İyiler için yaparken 2-3 kez İbrahim as makamına dokunmanın imkanını yaşarken kolayca bitirmenin keyfini de yaşadım. Bana bugüne kadar kötülüğü dokunanlar için, onların affı için tavafa niyet ettiğimde ise aksilikler oldu. Önce ikindi namazını kılmak zorunda kaldığımızdan tavaf yarım kaldı. İkindiden sonra yapmayı düşünürken karnıma giren ağrı ile rahatsızlandım. Biraz dinlendikten sonra kalan şavtları yapmaya çalıştım. Ancak çok zorlanıyordum. Zar zor tavafı bitirdim. Tavaf namazını kılamıyordum. Rahatsızlığım devam ediyordu. Akşam namazını dahi zorlanarak kılmıştım. Yatsıyı otelde kılmaya karar vererek otele gitmeye karar verdim. Ancak yürüyecek halim yoktu.
Otelde görevli hoca yarın 10 da hanımlara sohbet olduğunu, 9 buçukta ise kabeye gidileceğini söyledi.
Hacılar arasında Salı günüde tura çıkılacağı söyleniyor.
